پارکینسون در نهایت باعث سفتی و مشکل راه رفتن ، ناتوانی در نگه داشتن بدن ، از دست دادن کنترل ماهیچه ها ، توهم و زوال عقل می شود.
افراد در این مرحله علائم را در هر دو طرف بدن احساس می‌کنند (اگرچه یک طرف ممکن است کمتر نشان دهنده علائم باشد) و گاهی اوقات مشکلات گفتاری را تجربه می‌کنند.
یک فرد مبتلا به پارکینسون ، گاهی چندین علامت را به طور همزمان تجربه می کند ؛ بررسی تاریخچه پزشکی و ارزیابی فیزیکی شما ، موضوع اصلی در اولویت بندی بعنوان بخشی از استراتژی مدیریت ، در نظر گرفته می شود.
برای درمان بیماری پارکینسون از داروهای مختلف استفاده می‌شود که باعث می‌شود سلول‌های تحلیل رفته دوباره تحریک شوند تا بتوانند دوپامین بیشتری را تحریک کنند و تعادلی در مغز برقرار شود.
بر اساس تحقیقات زیادی که انجام شده است، با استفاده از سلول‌های بنیادی می‌توان برای درمان بیماری پارکینسون اقدام کرد. در این روش سلول‌های بنیادی به طور مستقیم به قسمت‌های آسیب دیده ی مغز وارد می‌شوند.
اگر علائم پارکینسون را تجربه می کنید یا اگر مبتلا به این بیماری تشخیص داده شده اید و به دنبال راه های جدیدی برای مدیریت این بیماری هستید ، با پزشک خود مشورت کنید.
جیمز پارکینسون بیماری پارکینسون را به‌طور رسمی در سال ۱۸۱۷ در مقاله‌ای با عنوان رساله‌ای در زمینه‌ی فلج لرزشی معرفی کرد. جیمز پارکینسون پزشکی ساکن لندن بود که علائم کلاسیک پارکینسون را در سه نفر از بیماران خود و نیز سه فرد رهگذر در خیابان مشاهده کرده بود. مقاله‌ی او شرح روشنی از برخی از علائم اصلی این بیماری بود: لرزش و سختی و استوارنبودن قامت.
گفتار درمانی : بسیاری از افرادی که به پارکینسون مبتلا هستند در بلع و قورت دادن غذا مشکل دارند .
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد بیماری پارکینسون عصبی شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
جنسیت : تحقیقات نشان دهنده ابتلای بیشتر مردها به بیماری پارکینسون نسبت به خانم ها می باشد زیرا هورمون های استروژنی که در بدن زنان موجود است از سلول های عصبی آن ها محافظت می کند.
حرکت چرخشی مکرر در انگشتان دست (مالیدن انگشت شست به انگشت سبابه)
با این حال ، آنها هنوز هم می توانند به اندازه کافی علائم را مدیریت کنند.
گاهی اوقات داروهای مورد استفاده برای انواع دیگر زوال عقل می توانند مفید باشند.
مرحله ۵ پیشرفته ترین مرحله بیماری پارکینسون است (به اصطلاح به آن پارکینسون پیشرفته می گویند). سفتی پیشرفته در پاها همچنین می تواند باعث یخ زدن در هنگام ایستادن شود و ایستادن یا راه رفتن را غیرممکن کند.